در اين پست زيباي تو چيزي جز صداي حسين حسين نشنيدم كه انگار از حلقوم فرشتگان مي آمد .و صداي پشته پشته امواج آب و مشكي كه چروك آن باز مي شد و قلب داغ يك برادر كه خون جوشان علي در آن سير مي كرد و لبان خشكيد هاي كه تشنه از دريا بيرون مي رفت . آه لبان خشك عباس لحظه اي ديگر سيراب مي شود با خون چشم . اين سزاي چشمي است كه ديگر اشكي براي گريستن در تشنگي فرزندان حسين را ندارد .